Ας ξεχάσουμε για λίγο το παρόν ,ας γυρίσουμε 55 χρόνια πίσω και ας σκεφτούμε για λίγο. 14 Μαρτίου 1957 . Ένας νέος 18 χρονών πορεύεται ,ψάλλοντας τον Εθνικό μας ύμνο, προς την αγχόνη . Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Μαθητής γυμνασίου στην Λευκωσία της Κύπρου. Αγωνιζόταν για την λευτεριά της Ελληνικής Κύπρου . Διψούσε για τον θάνατο που φέρνει λευτεριά. Έπρεπε να ακολουθήσει την μοιραία του πορεία , πορεία προς την Ελευθερία και την Αθανασία.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά , θα πάρω μονοπάτια , να βρω τα σκαλοπάτια που παν στην Λευτεριά…..
Ο Παλληκαρίδης απαγχονίστηκε ατρόμητος , υπερήφανος, Έλληνας, από τους νεοβάρβαρους Βρετανούς τα ξημερώματα της 14ης Μαρτίου του 1957 . Ήταν 18 ετών . Είναι αθάνατος. Παράδειγμα αγνού Έλληνα αγωνιστή. Παράδειγμα προς μίμηση για τους σύγχρονους νέους της Ελλάδας.
Αναρωτιέμαι πόσοι εκπαιδευτικοί σε πόσα σχολεία είπαν σήμερα δυο λόγια για τον ήρωα Παλλικαρίδη στους μαθητές τους ;
Θ. Τουσιάδης
Περιφερειακός Σύμβουλος
Ανεξάρτητο Μέτωπο Στερεάς Ελλάδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου